Wydarzenia

 

Parafialna EKSTREMALNA DROGA KRZYŻOWA - piątek 15 marca, g. 21:00

Serdecznie zapraszamy wszystkich chętnych do uczestnictwa w Parafialnej Estremalnej Drodze Krzyżowej.

Trasa o długości 20 km poprowadzi wokół naszego dekanatu Świętochłowice poprzez wszystkie parafie dekanatu.

Początek drogi krzyżowej w piątek 15 marca o 21:00 w naszym kościele.

 

 

   Mapa trasy

 

 


ZAPRASZAMY na Koncert Kolęd i pastorałek w wykonaniu Zespołu Regionalnego ISTEBNA


Życzenia Świąteczne i zaproszenie na koncert kolęd 30 grudnia

 


KOLĘDA 2023/2024

Drodzy Parafianie!

Tegoroczna kolęda odbędzie się tradycyjnym sposobem, poprzez odwiedzanie rodzin w domach. Jednak z powodu tego, że w ostatnich latach mieszkańców parafii przybyło /nowe osiedle przy ul. Wiśniowej/, a księży ubyło /zostało nas dwóch/, jesteśmy zmuszeni podzielić parafię na 2 części i odwiedzać rodziny co 2 lata. Linią podziału będzie ul. Nowa. W tym roku odwiedzimy wszystkie rodziny zamieszkujące rejon od szkoły Salezjańskiej do ul. Nowej - numery parzyste.

Za rok pozostałą część parafii, czyli Od ul. Nowej - nry nieparzyste do ulic Polaka i Żołnierskiej. I tak będzie na zmianę.

 

Informujemy, że tegoroczne odwiedziny kolędowe rozpoczniemy 2 grudnia wg harmonogramu dostępnego tutaj:

http://www.parafiazgoda.pl/aktualnosci/koleda-2023-2024.html

 

Parafian, którzy nie będą mieli w tym roku kolędy w domu, zapraszamy na spotkanie kolędowe w kościele

1 stycznia o g. 16:30

 

 

Dlaczego kolęda?

Tradycją w Kościele w Polsce są duszpasterskie odwiedziny wiernych zwane 'kolędą'. Jest to czas szczególny. Czas, w którym możemy razem w Waszych domach dziękować Panu Bogu za kolejny przeżyty rok. Spróbujmy pomyśleć troszkę nad każdym z elementów tych spotkań:

  1. Oczekiwanie

Zanim dokona się moment spotkania, czekamy. To chyba najtrudniejsze w całym przeżywaniu 'kolędy'. A patrząc szerzej, to w ogóle jedna z najtrudniejszych rzeczy w naszym życiu. Czasem czekamy pełni napięcia, niepewności. Wpływają na to różne czynniki. My, jako księża, chcemy jednak zapewnić, że bardzo chcemy przyjść do Was, jak do naszych przyjaciół. Więcej nawet, do braci i sióstr. Skoro spotykamy się w domach, to chcemy spotykać się w atmosferze rodzinnej. Pan Bóg złożył na nas odpowiedzialność pasterską, to prawda, ale przede wszystkim jesteśmy razem Kościołem-rodziną naszego Boga. Oczekiwać można więc z radością i spokojem, bo przyjdą do Was bracia.

 

  1. Wejście i śpiew ministrantów

Zanim do mieszkania wejdzie ksiądz, wchodzą do niego ministranci ze śpiewem na ustach. Dlaczego tak? Dlatego, że już za chwile sam Bóg udzieli nam swojego błogosławieństwa. Śpiew, do którego zapraszają ministranci, jest więc nie tyle wspólną muzyczną rozrywką, co duchowym przygotowaniem na wspaniały dar Pana Boga. Niezależnie od tego, czy śpiewamy pieśń adwentowa, czy kolędową. Zawsze chodzi bardziej o serce, niż usta. Ministranci są więc zwiastunami Bożej łaski i dobroci.

 

  1. Modlitwa

No i zaczyna się najważniejszy moment spotkania. Razem wchodzimy w przestrzeń modlitwy. Ksiądz z parafianami, razem tworzymy Kościół-wspólnotę modlitwy. W modlitwie pokazujemy Panu Bogu nasze serca, zapraszamy Go do każdej przestrzeni naszego życia i prosimy, żeby wszedł w nie ze swoim błogosławieństwem.

 

  1. Błogosławieństwo

Pan Bóg odpowiada! Przez ręce kapłana udziela swojej mocy.  Przyjmując błogosławieństwo, przyjmujemy Jego moc! Od tej chwili znów nasze mieszkania stają się pełne Boga, stają się Jego mieszkaniami. On-Król całego wszechświata wybiera na mieszkanie nasze domy, naszą codzienność. Od tej chwili Jego władza obejmuje to, co nasze. To największa radość na świecie. Dopuszczamy Boga do naszych dni, do naszych chorób, do relacji rodzinnych, do naszych codziennych zmagań, zadań i prac. Już nie jesteśmy sami, nie musimy liczyć tylko na swoje siły i mądrość. Nasz Bóg jest z nami!

 

  1. C+M+B       Christus Mansionem Benedicat

tzn.: Chrystus pobłogosławił to mieszkanie. Ten napis jest zewnętrznym znakiem tego, co stało się w naszych duszach. Przyjęliśmy Boże błogosławieństwo. Niech ten napis na naszych drzwiach zawsze nam o tym przypomina. Kiedy wchodzimy i wychodzimy z domu niech w naszych umysłach będzie ta wiadomość - Jezus jest z nami, należymy do Jego królestwa!

 

  1. Rozmowa

Po wspólnej modlitwie i błogosławieństwie chcemy usiąść razem i w rozmowie poruszyć tematy duszpasterskie. To czas na budowanie relacji; czas na omówienie najważniejszych spraw; czas na rozpoznanie Waszych potrzeb i trosk. Wszystko po to, żeby wszystkie działania naszej wspólnoty służyły naszemu rozwojowi i zbliżaniu się do Jezusa.

 

Niech Pan Bóg otwiera nasze serca!

Niech da nam spotykać się w atmosferze radości z Jego błogosławieństwa.

I niech pozwoli nam doświadczyć swojej mocy, która może przemieniać nasze życie.

 


Publikujemy List XVI Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów do ludu Bożego

List XVI Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów

do ludu Bożego

Drogie siostry, drodzy bracia,

gdy prace pierwszej sesji XVI Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów dobiegają końca, pragniemy wraz z wami wszystkimi dziękować Bogu za piękne i bogate doświadczenie, którego właśnie staliśmy się uczestnikami.

   Przeżyliśmy ten błogosławiony czas w głębokiej komunii z wami wszystkimi. Byliśmy podtrzymywani przez wasze modlitwy, niosąc ze sobą wasze oczekiwania, pytania, a także obawy.

   Minęły już dwa lata, odkąd na prośbę papieża Franciszka rozpoczął się długi proces słuchania i rozeznawania, otwarty dla całego ludu Bożego, nikogo nie wykluczając, aby „iść razem”, pod przewodnictwem Ducha Świętego, będąc uczniami-misjonarzami podążającymi za Jezusem Chrystusem.

Sesja, która zgromadziła nas w Rzymie 30 września, była ważnym etapem w tym procesie. Pod wieloma względami było to bezprecedensowe doświadczenie. Po raz pierwszy, na zaproszenie papieża Franciszka, mężczyźni i kobiety zostali zaproszeni, na mocy ich chrztu, do zasiadania przy tym samym stole, aby wziąć udział nie tylko w dyskusjach, ale także w głosowaniach tego zgromadzenia Synodu Biskupów. Razem, w komplementarności naszych powołań, charyzmatów i posług, intensywnie słuchaliśmy Słowa Bożego i doświadczeń innych. Posługując się metodą rozmowy w Duchu Świętym, z pokorą dzieliliśmy się bogactwem i ubóstwem naszych wspólnot na wszystkich kontynentach, starając się rozeznać, co Duch Święty chce dziś powiedzieć Kościołowi. W ten sposób doświadczyliśmy również znaczenia wspierania wzajemnej wymiany między tradycją łacińską a tradycjami chrześcijańskiego Wschodu. Udział bratnich delegatów z innych Kościołów i Wspólnot kościelnych głęboko ubogacił nasze dyskusje.

   Nasze zgromadzenie odbyło się w kontekście świata pogrążonego w kryzysie, którego rany i skandaliczne nierówności boleśnie zabrzmiały w naszych sercach i nadały naszym obradom szczególną powagę, tym bardziej, że niektórzy z nas przybyli z krajów, w których szaleje wojna.

   Modliliśmy się za ofiary morderczej przemocy, nie zapominając o tych wszystkich, których nędza i korupcja rzuciły na niebezpieczne ścieżki migracji. Zadeklarowaliśmy naszą solidarność i zaangażowanie wraz z kobietami i mężczyznami, którzy wszędzie pracują jako twórcy sprawiedliwości i pokoju.

   Na zaproszenie Ojca Świętego poświęciliśmy ważną przestrzeń ciszy, aby sprzyjać pełnemu szacunku słuchaniu i pragnieniu komunii w Duchu Świętym między nami. Podczas inauguracyjnego czuwania ekumenicznego doświadczyliśmy, jak pragnienie jedności wzrasta w cichej kontemplacji Chrystusa ukrzyżowanego. Krzyż jest bowiem jedynym tronem Tego, który oddając swoje życie za zbawienie świata, powierzył swoich uczniów Ojcu, aby „wszyscy stanowili jedno” (J 17, 21). Mocno zjednoczeni w nadziei, jaką daje nam Jego zmartwychwstanie, powierzyliśmy Mu nasz wspólny Dom, w którym coraz pilniej rozbrzmiewa krzyk ziemi i krzyk ubogich: „Laudate Deum!” – przypomniał nam papież Franciszek na samym początku naszej pracy. 

   Dzień po dniu odczuwaliśmy naglące wezwanie do nawrócenia duszpasterskiego i misyjnego. Powołaniem Kościoła jest bowiem głoszenie Ewangelii nie poprzez skupianie się na sobie, ale poprzez oddanie się na służbę nieskończonej miłości, którą Bóg kocha świat (por. J 3, 16).

   Na pytanie, czego oczekują od Kościoła z okazji tego synodu, niektórzy bezdomni mieszkający w pobliżu Placu Świętego Piotra odpowiedzieli: „Miłości!”. „Ta miłość musi zawsze pozostać płonącym sercem Kościoła, miłość trynitarna i eucharystyczna, jak przypomniał Papież przywołując przesłanie św. Teresy od Dzieciątka Jezus 15 października, w połowie naszego zgromadzenia. „To jest ufność”, która daje nam śmiałość i wewnętrzną wolność, i której doświadczyliśmy, nie wahając się wyrażać naszych zbieżności i różnic, naszych pragnień i naszych pytań, swobodnie i pokornie.

 

   Co teraz?

Mamy nadzieję, że miesiące, które dzielą nas od drugiej sesji, w październiku 2024 roku, pozwolą wszystkim konkretnie uczestniczyć w dynamizmie komunii misyjnej, na którą wskazuje słowo „synod”. Nie jest to ideologia, ale doświadczenie zakorzenione w Tradycji apostolskiej. Jak przypomniał nam Papież na początku tego procesu: „Komunia i misja mogą pozostać terminami nieco abstrakcyjnymi, jeśli nie będziemy pielęgnowali kościelnej praktyki, która wyraża konkretność synodalności (…), krzewiąc prawdziwe zaangażowanie wszystkich i każdego z osobna” (9 października 2021 r.). Wyzwania są różnorodne, a pytania liczne; sprawozdanie podsumowujące pierwszą sesję wyjaśni osiągnięte punkty porozumienia, uwypukli otwarte pytania i wskaże, jak kontynuować pracę.

   Aby czynić postępy w rozeznawaniu, Kościół koniecznie potrzebuje słuchać wszystkich, począwszy od najuboższych. Wymaga to drogi nawrócenia, która jest także drogą uwielbienia: „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom” (Łk 10, 21)! Chodzi o słuchanie tych, którzy nie mają prawa głosu w społeczeństwie lub którzy czują się wykluczeni, nawet z Kościoła. Słuchanie ludzi, którzy są ofiarami rasizmu we wszystkich jego formach, zwłaszcza w niektórych regionach, słuchanie rdzennej ludności, której kultura jest wyśmiewana. Przede wszystkim Kościół naszych czasów ma obowiązek wysłuchania, w duchu nawrócenia, tych, którzy padli ofiarą nadużyć popełnionych przez członków Kościoła, oraz podjęcia konkretnego i strukturalnego zobowiązania, aby zapewnić, że to się nie powtórzy.

   Kościół musi także słuchać świeckich, kobiet i mężczyzn, wszystkich powołanych do świętości na mocy powołania chrzcielnego: świadectwa katechistów, którzy w wielu sytuacjach jako pierwsi głoszą Ewangelię; prostoty i żywiołowości dzieci, entuzjazmu młodych ludzi, ich pytań i wezwań; marzeń osób starszych, ich mądrości i pamięci. Kościół musi słuchać rodzin, ich trosk wychowawczych, chrześcijańskiego świadectwa, jakie dają w dzisiejszym świecie. Musi przyjmować głosy tych, którzy chcą być zaangażowani w posługi świeckich lub w organach uczestniczących w rozeznawaniu i podejmowaniu decyzji.

   Kościół szczególnie potrzebuje, aby czynić postępy w rozeznawaniu synodalnym, jeszcze bardziej zebrać słowa i doświadczenie wyświęconych szafarzy: kapłanów, pierwszych współpracowników biskupów, których posługa sakramentalna jest niezbędna dla życia całego ciała; diakonów, którzy poprzez swoją posługę wyrażają troskę całego Kościoła w służbie najbardziej bezbronnym. Musi także pozwolić, by wyzwaniem był proroczy głos życia konsekrowanego, czujny strażnik wezwań Ducha. Musi też być wyczulony na tych, którzy nie podzielają jego wiary, ale szukają prawdy, i w których jest obecny i działa Duch Święty, który „ofiaruje możliwość dojścia w sposób Bogu wiadomy do uczestnictwa w paschalnej tajemnicy” (Gaudium et spes 22).

   „Świat, w którym żyjemy, a jesteśmy powołani, by go kochać i mu służyć, również przy jego sprzecznościach, wymaga od Kościoła wzmożenia współdziałania we wszystkich zakresach jego misji. Właśnie droga synodalności jest drogą, której Bóg oczekuje od Kościoła trzeciego tysiąclecia” (Papież Franciszek, 17 października 2015 r.).

   Nie możemy bać się odpowiedzieć na to wezwanie. Dziewica Maryja, pierwsza na tej drodze, towarzyszy nam w naszej pielgrzymce. W radościach i smutkach ukazuje nam swojego Syna i zaprasza nas do zaufania. On, Jezus, jest naszą jedyną nadzieją!

Watykan, 25 października 2023 roku


Podziękowania za modlitwy o szczęśliwy powrót pielgrzymów do domu

W imieniu pielgrzymów do Ziemi Świętej

dziękujemy Bogu za szczęśliwy powrót do domu,

a wszystkim parafianom, za każdy gest troski i modlitwy,

że pomimo chaosu panującego w Izraelu wszyscy wrócili cali i zdrowi!

 


Aktualności dot. Pielgrzymki do Ziemi Świętej

pielgrzymka do Izraela - ziemia Boga

7-14 października br.

Lista uczestników jest już zamknięta.

 

Poniżej zamieszczamy program pielgrzymki dla naszej grupy.

Ostateczna cena Pielgrzymki to 950 USD + 150 USD płatnych u przewodnika na miejscu.

Po opłaceniu zaliczki pozostało do dopłaty 700 USD. Pieniądze będzie można wpłacić w gotówce w dolarach 24 września o 10:30 w domu parafialnym, lub przelewem na konto:

Konto w PLN: 95 1050 1214 1000 0090 8206 7852

Konto w USD: PL49 1050 1214 1000 0090 8208 7595

 

Początek pielgrzymki na Zgodzie przed kościołem 7 października, o g. 5:00 wyjeżdżamy autobusem na lotnisko i tak samo wrócimy 14.10 na Zgodę. Przejazd autobusem jest dodatkowo płatny 40 zł, opłata będzie zbierana w autobusie. Można także udać się na lotnisko własnym transportem.

Będzie także dla każdego pielgrzyma biała czapeczka jako znak rozpoznawczy i jednocześnie ochrona przed słońcem. Cena czapki 10 zł.

 

Jest dostępne nagranie spotkania z organizatorem pielgrzymki, które odbyło się 8 września:

https://www.youtube.com/watch?v=Yz758KS4HwI&t=751s

 

Życzę wszystkim dobrego czasu przygotowania do być może pielgrzymki życia.
Zachęcam do modlitwy a przede wszystkim do przeczytania jednej z Ewangelii, żeby osobiście wejść w świat, do którego jedziemy. Każdego dnia będzie msza św., dlatego zachęcam przed podróżą do przyjęcia sakramentu pojednania.

Pozdrawiam i błogosławię wszyskim pielgrzymom.

 

ks. Bogusław Jonczyk

 

 


Pielgrzymka rowerowa na Jasną Górę 9-10 września 2023

Zapraszamy do udziału wszystkich

amatorów jazdy na rowerze. Trasa wynosi 65 km. Nocleg będzie w Częstochowie.

W niedzielę powrót na rowerach lub

pociągiem.

 

 


Pielgrzymka do Ziemi Świętej 7-14 października 2023

pielgrzymka do Izraela - ziemia Boga

7-14 października br.

Lista uczestników jest już zamknięta.

Szczegółowe informacje pod nr 579 600 380

Zapraszamy na spotkanie informacyjne w piątek 8 września o 19:00

do kościoła na Zgodzie.

 


IV Festyn Parafialny 'Fajer u św. św. Józefa'


Zapamiętaj mnie (90 dni)